سینما

شهرت «سیاه زنگی» در هند، غربت «ابراهیم شهدوستی» در ایران

این روزها پخش یک ترانه محلی هرمزگانی در فیلم هندی «حیوان» نه تنها باعث شهرت این ترانه در هند شده، بلکه به فروش این اثر سینمایی رونق مضاعفی بخشیده است.

روزنه هنر، امید غیاثوند نوشت: فیلم سینمایی «حیوان» محصول ۲۰۲۳ به کارگردانی «نساندیپ ردی وانگا» این روزها در سینماهای هند حسابی گرد و خاک و با فروش کلان گیشه را فتح کرده است.

«حیوان» به مدت ۲۱۰ دقیقه با بازی رانبیر کاپور، آنیل کاپور و بابی دئول، اثری اکشن با تم انتقام است.

این اثر سینمایی طی ۱۰ روز اکران در هند توانسته ۶۰۰ کرور بفروشد. همچنین با فروش ۱۰ میلیون دلاری در آمریکا موفق شده به فهرست هفت فیلم پر فروش هندی تمام دوران در این کشور راه یابد.

اما موضوعی که باعث استقبال مردم از «حیوان» شد، پخش ترانه محلی هرمزگانی «سیاه زنگی» معروف به «جمال جمالک بدو» بود که با رقص بابی دئول و ورود این شخصیت به فیلم همراه است.

این ترانه اکنون در هند به یک ترند تبدیل شده و در هر نقطه این سرزمین شنیده می شود. حتی در سایت های هندی خبرهای از ترجمه آن نیز به انگلیسی منتشر شده است.

اما به رغم محبوبیت گسترده این ترانه در هند و بالیوود، شاید کمتر کسی بداند که این ترانه سروده و ساخته «ابراهیم شهدوستی» خواننده و نوازنده اهل بندرعباس و رهبر گروه موسیقی «لیوا» است.

ابراهیم شهدوستی سال ۱۳۳۰ در بندرعباس به دنیا آمد و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۶ آغاز کرد.

این هنرمند پیشکسوت ترانه های متعددی دارد اما «سیاه زنگی»، «تورگ» و «پری‌زاد» را محبوب ترین اثر خود معرفی می کند زیرا معتقد است همه هرمزگانی‌ها و مردم کشور با آنها خاطره دارند.

ترانه «سیاه زنگی» پیش از انقلاب توسط گروه کر ملی بازخوانی شد و نیز خوانندگانی تلاش کردند با بازخوانی آن، در گمنانی «ابراهیم شهدوستی»، شهرتی برای خود دست و پا کنند.

سال ۱۳۹۶ با همکاری مدیر کل دفتر حقوقی و امور مالکیت معنوی کشور، ۱۵ اثر ابراهیم شهدوستی از جمله «سیاه زنگی» به ثبت رسمی رسید.

همچنین سال ۱۳۹۹ کتابی با عنوان «زندگی کوه بلندن» شامل مجموعه ترانه‌هایی به گویش بندرعباسی ابراهیم شهدوستی منتشر شد.

سال‌های پیش ابراهیم شهدوستی در پاسخ به اینکه مسئولان سراغ او را می گیرند یا نه، گفته بود: از نظر کمک مالی نه! تاکنون کسی از من نپرسیده با این سن و سال و حال بیمارم چگونه امرار معاش می‌کنم؛ سال‌هاست به علت پا درد و کهولت سن نمی‌توانم ایستاده کاری کنم و دیگر قوای جوانی را ندارم؛ خیلی دوست دارم فعالیت هنری خود را از سر بگیرم و موسیقی اصیل هرمزگانی را به نسل جوان موسیقی استان منتقل کنم. خیلی از جوان‌ها تنها نام من شنیده‌اند و تاکنون خودم را ندیده‌اند و فکر می‌کنند جوان هستم؛ وقتی مرا می‌بینند از پیر بودنم تعجب می‌کنند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا