رادیو و تلویزیونسینما

خاطره یک رسانه ای از سعید راد/دنیا خیلی کوچیکه

روزنه هنر- امید غیاثوند
آن سعید راد که در آذر ۱۳۸۸ دیدم با آن سعید راد که تابستان ۱۴۰۳ درباره او شنیدم بسیار فرق داشت؛ در آن پاییز مردی قد بلند، چهار شانه، سرحال، شادان و پرانرژی بود و در این تابستان پیرمردی بیمار در خانه سالمندان!
سعید راد روز دوشنبه یکم مرداد ۱۴۰۳ در ۸۰ سالگی درگذشت. با شنیدن این خبر یاد آن پاییز افتادم که با بازی در سریال «در چشم باد» می درخشید.
همین حضور درخشان بهانه ای شد که این بازیگر کهنه کار سینما را برای گپ و گفتی میزبانی کنم و چه بی تکلف پذیرفت.
در آن سال ۶۲ سال داشت.
خود را اینگونه معرفی کرد: «من احمد حق پرست راد معروف به سعید راد ۶۲ سال دارم. متولد چهارم آبان ۱۳۲۳ در محله سنگلج هستم.
از علاقه خود به بولینگ گفت و گفت: محمد زرین دست کارگردان فیلم فاتحین صحرا (۱۳۵۰) من را در باشگاه بولینگ دید و از من خواست در آن بازی کنم.
و گفت: امیر نادری عکاس فیلم «فاتحین صحرا» بود و دنبال چهره ای جدید برای فیلم خود می گشت. نادری من را تشویق کرد تا در «خداحافظ رفیق» او بازی کنم.
گفت: از سال ۴۹ تا ۵۷ در ۴۳ فیلم سینمایی بازی کردم. «برزخی ها» نخستین فیلم من بعد از انقلاب بود. بعد «مرز»، «فرمان سید»، «عبور از میدان مین»، «عقاب ها»، «دادشاه» و «خط قرمز» و بعد ممنوع التصویر شدم.
صحبتش گل انداخت و گفت:‌ سال ۱۳۶۳ سفر ناخواسته به غربت آغاز شد و پس از ۱۷ سال، سال ۱۳۸۰ به ایران بازگشتم.
باز هم گفت: سال ۱۳۸۰ با «دوئل» به سینما بازگشتم. با احمدرضا درویش در دفتر یک مجله آشنا شدم و از من دعوت کرد در «دوئل» بازی کنم.
از اینکه سانسور می شد گله کرد و گفت: در فیلمی که درباره صد سالگی سینما در ایران تهیه شده بود، در شب نمایش آن در جشن خانه سینما، صحنه هایی از فیلم های من را حذف کردند.
از مسعود جعفری جوزانی تعریف کرد و گفت: جوزانی تصویر را به خوبی می شناسد.
گفت: جوزانی از من خواست نقش «رضا شاه» را در «در چشم باد» بازی کنم.
گفت: از زمان پذیرش نقش «رضاشاه» فهمیدم نمی شود با این نقش شوخی کرد. «رضاشاه» روحیه خاصی داشت و برای درک بهتر چنین روحیه ای ۷ جلد کتاب مرتبط با زندگی او خواندم.
گفته های سعید راد تمامی نداشت با شور و وجد خواستی حرف می زد.
در لحظات پایانی این دیدار وقتی بهت زده گفتم: آقای راد من کجا، شما کجا. زمانی که شما بازی در سینما را آغاز کردید من بدنیا نیامده بودم و هنوز باور نمی کنم مقابل یکی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما ایستاده ام.
گفت: امید دنیا خیلی کوچیکه!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا