گالری والی میزبان چیدمان «صفای بی‌خبران» شد
«صفای بی‌خبران» عنوان نخستین نمایشگاه چیدمان شیرین میرجمالی است که تا ۲۵ اردیبهشت ماه در گالری والی در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است.
به گزارش روزنه هنر، شیرین میرجمالی هنرمند طراح و نقاش درباره نمایشگاهش گفت: «صفای بی‌خبران» عنوان نخستین نمایشگاه چیدمان انفرادی من است که با تکنیک دوخت و چاپ دستی روی حریر اجرا شده است و به شیوه‌ای منحصر به فرد چیدمان شده‌اند. در این چیدمان ۱۰ اثر که پارچه‌های حریر در ابعاد سانتیمتر ۶۰ در سه متر و در سانتیمتر ۲۵ در یک متر هستند.
او درباره وجه تسمیه عنوان این نمایشگاه گفت: در این مجموعه با کاراکترهایی روبرو هستیم که با انتخابی خودخواسته دچار زوال عقل شده‌اند و دچار نوعی بی‌خبری هستند و از این بی‌خبری لذت می‌برند. بی‌زمانی و مکانی از دیگر ویژگی‌های این مجموعه است. همچنین آثار به گونه‌ای اجرا شده‌اند که از هر سو قابل دیدن هستند.
میرجمالی درباره چرایی اجرای این مجموعه روی پارچه حریر گفت: حریر نمادی از خلوص و صفا و سادگی است و من با اجرای این مجموعه روی حریر خواسته‌ام نشان بدهم که این شخصیت‌ها که فاقد جنسیت هستند، پشت و روشان با هم یکی است.
او درباره شیوه خلق این مجموعه گفت: این مجموعه در طول اجرا خلق شده است و برای خلق آن پیش از اجرا فکر نکرده‌ام و اتفاقاتی که دراین مجموعه افتاده در طول خلق اثربوده است. این مجموعه را در چهار سال اخیر همزمان با طراحی‌ها و نقاشی‌هایم پیش برده‌ام.
نمایشگاه «صفای بی خبران» تا ۲۵ ردیبهشت ماه در گالری والی میزبان علاقمندان خواهد بود. گالری والی در میدان ونک، خیابان خدامی، پلاک ۷۲ واقع شده است.
در متن استیتمنت نمایشگاه «صفای بی‌خبران» به قلم فربد مرشدزاده آمده است: «تبدیل امر عینی به موضوعی برای اندیشیدن یکی از بسیار کارکردهای هنر است، امری که جهان ملموس را به جهان معقول و در شرایطی به عالم خیال پیوند می‌زند. اما چه بسا هنرمندانی که پرده خیال را کناری زده و به ساحتی اثیری‌تر از آن راه یافته‌اند.
در افسانه‌ای کهن آمده جوانی رنجور از غم عشق راه هجران پیش‌گرفت و شیدا و غمین‌شد تا خردمندی را به حال زار وی رحمتی آمد و دانه‌ای به او داد تا بکارد و بپرورد تا به گل آبی فراموشی بنشینید. جوان دل و جان و تن شکسته چنین‌کرد و پس از فصلی بوته به گل نشست و جوان محسور از زیبایی گل آبی آن را استنشاق و کرد و تمامی آنچه مایه رنجشش بود فراموش کرد. از جمال محبوب گرفته و غم عشق و تمنای وصال تا رنج هجران، همه را از یاد برد و گویی از هرچه مایه‌ی رنجش بود خلاصی یافت جز یک چیز و آن درد فراموشی بود و این چنین شد که جوان مجنون شد.
فرآیند خلق آثار اخیر شیرین میرجمالی که از ابزار غیر معمول و البته بسیار شناخته شده رودوزی بر حریر ظریف شکل گرفته چیزی شبیه به کاشتن همان دانه تا رسیدن به گل بی‌خبری‌ست. مفاهیم محکمی همچون رنج دانستن و آگاهی به درد جمعی، گویی با هر زنجیره بر این سطحی که از فرط شفافیت بر هیچ طعنه می‌زنند تبخیر می‌شود و به زوال عقل و بی‌خبری تبدیل می‌شود که اگرچه رنج دانستن و زوال آگاهی را به امری ذهنی تبدیل می‌کند اما خیال رنج هنوز در هر گره و زنجیره آن بر دل بیننده نقش می‌بندد.»
شیرین میرجمالی متولد ۱۳۶۲ تهران و عضو انجمن هنرمندان نقاش ایران است. او دانش آموخته کاردانی گرافیک، کارشناسی نقاشی و کارشناسی ارشد نقاشی است. او بیش از ۱۵ سال است که نقاشی می‌کند و آثارش را تاکنون در بیش از ۳۰ نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از کشور به نمایش گذاشته است. برای نخستین باراست که او مجموعه‌ای از چیدمان هایش را که با پارچه و نخ و چاپ اجرا می‌کند را به نمایش گذاشته است.
