دو سلطان در یک سکانس بگنجند
به گزارش روزنه هنر، امید غیاثوند در یادداشتی نوشت:
تقابل و رویارویی استعدادهای شگرف که هر یک در مسیر خود به یگانگی رسیده اند برای مخاطبان و سینهچاکان خاص آنها جذاب بوده است.
آل پاچینو و رابرت دنیرو از آن جمله استعدادهای هستند که طی ۵۰ سال گذشته با فتح قلههای بازیگری، به چهره های محبوب و الهام بخش تبدل شدهاند و با ایفای نقش های ماندگار، خیل مشتاقان خود را به سالن های سینما کشاندهاند.
اما همواره طرفداران آل پاچینو و رابرت دنیرو، منتظر تماشای فیلمی بودند که این دو اسطوره را در کنار یا رودرروی یکدیگر ببینند.
نخستین همکاری مشترک آل پاچینو و رابرت دنیرو در قسمت دوم «پدرخوانده»(۱۹۷۴)، تریلوژی افسانه ای فرانسیس فورد کاپولا رقم خورد و گرچه سکانس مشترکی نداشتند اما دل هواداران را به کنار هم قرار گرفتن نام این دو در تیتراژ خوش کرد.
اما این «مایکل مان» بود که با ساخت «مخمصه» تریلر جذاب پلیسی در سال ۱۹۹۵، آرزوی سینمادوستان و شیفتگان آل پاچینو و رابرت دنیرو را به واقعیت تبدیل کرد و با حضور این سلاطین بازیگری، یکی از ماندگارترین و تکرار ناپذیرترین سکانس های سینمایی را ثبت کرد.
درونمایه داستان «مخمصه» کلیشه دزد و پلیس است، آل پاچینو در «مخمصه» نقش «وینسنت هانا» پلیسی کار کشته و رابرت دنیرو نقش سارقی حرفه ای به نام «نیل مککالی» را ایفا می کند.
محبوب ترین سکانس «مخمصه»، رودررو قرار گرفتن شخصیت های اصلی فیلم «وینسنت هانا» و «نیل مککالی» در رستوران است که از فضای خارجی و با دعوت وینسنت هانا از نیل مک کالی برای نوشیدن یک قهوه آغاز می شود و بعد در فضای داخل رستوران ادامه می یابد.
آل پاچینو و رابرت دنیرو در اوج زیبایی میانسالی در این سکانس نفس گیر هفت دقیقه ای توام با دیالوگ های معرکه و بامحتوا، کلاسی از بازیگری را آشکار کردند که هرگز فراموش نمی شود. گفته می شود این سکانس به عنوان نمونه ای از یک بازی عالی در بسیاری از کالج و آموزشگاه های بازیگری برای هنرجویان تدریس می شود.
نکته جالب اینکه، این سکانس با هدف ایجاد فضای رئال در یک رستوران واقعی و پر مشتری به نام «کیت مانتیلینی» در بورلی هیلز و در یک ساعت گرفته شد و به مشتریان این گزینه داده شد که طی فیلمبرداری در رستوران حضور داشته باشند!
آل پاچینو و رابرت دنیرو سالها بعد در فیلم های «قتل عادلانه»(۲۰۰۸) ساخته جان آونت و «مرد ایرلندی»(۲۰۱۹) به کارگردانی مارتین اسکورسیسی همبازی شدند اما هرگز تجربه «مخمصه» برای طرفداران این دو بازیگر تکرار نشد.
فراموش نکنیم، آل پاچینو و رابرت دنیرو افزون بر برخورداری از وجوه مشترک از جمله داشتن تبار ایتالیایی و متولد نیویورک، از نخبگان و خروجی های مدرسه «اکتورز استودیو» هستند که سبک بازیگری همذات پنداری یا «مِتُد اکتینگ» که مبتنی بر فهم و تجربه انگیزه و احساسات درونی شخصیت است را آموزش می دهد.
مارلون براندو، جیمز دین، پل نیومن، داستین هافمن و جک نیکلسون از جمله فارغ التحصیل اکتورز استودیو هستند اما اغراق نیست که بگوییم، عیار هنر بازیگری در سینما از دهه ۷۰ میلادی تا کنون بر مدار آل پاچینو و رابرت دنیرو می گردد و لقب بهترین «بازیگران تمام دوران» شایسته ترین قدردانی از آنها است.
«آل» و «باب» بازنشسته نشده اند اما دوران کهنسالی را سپری می کنند و بعید است در «مخمصه» ای دیگر ظاهر شوند و باید عشاق بازیگری در «وسوسه» تماشای هزار باره آن سکانس ماندگار بمانند.