روزنه هنر- امید غیاثوند
شلی دوال در کارنامه حرفه ای خود کسب جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را دارد اما شهرت بازی در نقش «وندی تورنس» در فیلم «درخشش» همواره بر این موفقیت پرافتخار سایه انداخته است.
شلی دوال ۷ ژوئیه ۱۹۴۹ در هیوستن تگزاس متولد شد.
آشنایی با رابرت آلتمن سبب حضور شلی دوال در سینما و نیز تداوم همکاری مشترک با این کارگردان صاحب سبک شد که در نهایت توانست برای بازی در «سه زن»(۱۹۷۷) رابرت آلتمن جایزه بهترین بازیگر جشنواره کن را دریافت کرد.
سال ۱۹۸۰ برای بازی در نقش وندی تورنس در درام ترسناک «درخشش» مقابل دوربین استانلی کوبریک قرار گرفت.
داستان درباره زوجی به نام وندی و جک تورنس است که به همراه تنها فرزند خود در یک هتل معمایی اقامت می کنند اما بتدریج با تغییر رفتار پدر خانواده با بازی جک نیکلسون اتفاقات هولناکی رقم خورد.
اما بازی در نقش پیچیده «وندی تورنس» در کنار سخت گیرهای وسواس گونه استنلی کوبریک، برای شلی دوال آسان نبود.
شلی دوال سالها پیش گفته بود که به خاطر برداشت های مکرر بارها به گریه افتاده و بر اثر استرس دچار ریزش موی شدید شده است.
وی سال ۲۰۲۱ در مصاحبه در مورد بازی در «درخشش» گفته بود:
«کوبریک هیچگاه به کمتر از ۳۵ برداشت راضی نمی شد. دقت کنید کار با ۳۵ بار فیلمبرداری، دویدن، گریه کردن و حمل بچه سخت است. پس از مدتی بدنت جواب نمی‌دهد می گوید دست از کار کردن با من بردار دلم نمی خواهد هر روز گریه کنم. یکبار متوجه شدم که باید همه روز گریه کنم چون برنامه ریزی شده بود. همین برنامه ریزی من را به گریه انداخت.
در فیلم «درخشش» سکانس مواجه وندی و جک بر روی پله ها و در حالیکه وندی چوب بیس بال در دست دارد دیده می شود که گفته شده ۱۲۷ بار ضبط شده فقط به این خاطر که شلی دوال از نظر روانی کاملا درمانده شود.
کوبریک به عوامل فیلم گفته بود نسبت به شلی دوال همدردی نکنند و او را نادیده بگیرند و مرتب از بازی جک نیکلسون تعریف کنند!
گفته شده که این تمرین ذهنی فشرده برای شلی دوال بسیار مضر و سبب افسردگی شدید او شده بود.
شلی دوال در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی در فیلم‌های «افسانه مومیایی»، «سیب‌زمینی سرخ‌شده خانگی» و «ملوان زبل» حضور یافت اما با بازی در «درخشش» است که همواره در یادها می درخشد
