همه آنچه باید درباره فیلم بازگشته بدانیم

فیلم بازگشته که ما اغلب به اسم از گوربرگشته می شناسیم همچنان اثری درخشان با بازی دی کاپریو محسوب می شود و در تولید این اثر حقایقی عجیب نهفته است.

به گزارش روزنه هنر، فیلم بازگشته به کارگردانی الخاندرو گونسالس اینیاریتو و نویسندگی مارک ال. اسمیت و الخاندرو گونسالس اینیاریتو محصول ۲۰۱۵ است. ریشه عنوان، کلمه فرانسوی revenir که در فرانسوی نیز به معنای (بازگشت به) روح یا شبح است.

در ۱۸۲۳، وقتی هیو گلس با بازی درخشان لئوناردو دی‌کاپریو در حال هدایت تله‌گذاران کاپیتان اندرو هنری در قلمرو داکوتا است، مورد حمله سرخ‌پوستانی قرار می‌گیرند که دو زن از آنها توسط دو سفیدپوست دزدیده شده‌اند. از این گروه تنها ۱۰ تن از جمله هیوگلس زنده می‌ماند اما او مسیر دشوارتری برای ادامه حیات پیش رو دارد.

امانوئل لوبزکی فیلم را با دوربین‌های Arri Alexa 65 و Arri Alexa XT M و Arri Alexa XT و Red Epic Dragon و لنزهای Arri Prime 65 و Leica Summilux-C و Angenieux Optimo و با نسبت تصویر ۲.۳۹:۱ ثبت کرد.

ایناریتو و لوبزکی ابتدا می‌خواستند صحنه‌های روز را روی نگاتیو ۳۵ و ۶۵ میلی‌متری بگیرند اما پس از آزمایش دوربین Arri Alexa 65 تصمیم گرفتند تمام دیجیتال بگیرند، زیرا دیجیتال اجازه می‌داد یک ساعت بیشتر در هنگام گرگ و میش بگیرند.

چگونه بازگشته | The Revenant ساخته شد؟

فیلمبرداری بازگشته در ۸۰ جلسه انجام شد که در مجموع که نه ماه به طول انجامید و این زمان تولید غیرمعمول به دلیل شرایط آب و هوایی سرد، دور بودن مکان‌ها و برنامه زیبایی شناسانه ایناریتو و لوبزکی برای فیلمبرداری فقط با نور طبیعی برای حداکثر رئالیسم بود. هر روز فقط چند ساعت راکورد نور در دسترس بود و باید از قبل با دقت برنامه‌ریزی می‌شد.

سکانس‌ها بدون رج زدن و به ترتیب زمانی فیلمبرداری شد که زمان تولید را افزایش داد. به دلیل عقب ماندن تولید از برنامه، برف در طول فیلمبرداری در لوکیشن کانادا قبل از اتمام فیلمبرداری آب شد. با نزدیک شدن تابستان، چاره‌ای جز انتقال کل تولید به جنوب آرژانتین، جایی که شرایط زمستانی مشابهی وجود داشت، وجود نداشت.

خلق و خوی ایناریتو همراه با برنامه پرفشار و شرایط ناخوشایند فیلمبرداری، باعث شد چند نفر از عوامل پروژه را ترک کنند یا اخراج شوند. ایناریتو توضیح داد: «به عنوان کارگردان، اگر ویولنی را شناسایی کنم که کوک نیست، باید آن را از ارکستر بیرون بیاورم.» ایناریتو حتی جیمز دبلیو اسکوچ‌دوپول تهیه‌کننده را از حضور در صحنه منع کرده بود.

اگرچه دی کاپریو گیاه خوار است، یک تکه خام از جگر گاومیش کوهان دار را برای طبیعی شدن صحنه بلعید. او همچنین باید تیراندازی با تفنگ، آتش ساختن، صحبت کردن به دو زبان بومی آمریکا (Pawnee و Arikara) را یاد می‌گرفت و نزد یک دکتر متخصص در تکنیک‌های درمانی باستانی مطالعه می‌کرد. دی کاپریو آن را سخت‌ترین عملکرد دوران حرفه‌ای خود می‌داند.

یکی از شات‌های مشهور فیلم، تپه جمجمه‌هاست. ایناریتو در ابتدا می‌خواست انبوهی از جمجمه‌های انسان را به نمایش بگذارد که نمادی از نابودی بومیان آمریکایی باشد. جک فیسک طراح تولید عکسی متعلق به ۱۸۵۰ به ایناریتو نشان داد که مردانی بر فراز جمجمه‌های بزرگ بوفالو ایستاده بودند و در مورد تاریخ وحشتناک محرومیت بومیان آمریکا از منبع غذایی توسط دولت برای او توضیح داد. ایناریتو تصمیم گرفت صحنه را از جمجمه انسان به جمجمه بوفالو تغییر دهد.