کارگاه «شخصیت‌پردازی در فیلمنامه‌نویسی» در موزه سینما برگزار شد نقیصه تراژیک از ویژگی‌های یک کاراکتر دراماتیک است نگاه فیلمنامه‌نویس به شخصیت‌های کلیشه ای دو بعدی است
جلسه دوم کارگاه «شخصیت‌پردازی در فیلمنامه‌نویسی» با حضور علی شاه‌محمدی، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و مدرس فیلمنامه نویسی عصر روز گذشته در موزه سینما برگزار شد.
به گزارش روزنه هنر، علی شاه محمدی درباره شخصیت ها در فیلمنامه گفت: یکی از انواع شخصیت‌ها در فیلمنامه نویسی شخصیت‌های کلیشه‌ای هستند. شخصیت‌هایی که نگاه فیلمنامه نویس به آنها و جهان و دیگر آدم‌ها دو بعدی است. شخصیت‌هایی که بدون شناسنامه و پیشینه طراحی شده توسط فیلمنامه نویس به روی کاغذ و سپس روی پرده آمده‌اند. مثل کلیشه آدم‌های خوب که اگر بخواهیم ما به ازاء بیرونی آنها را معرفی کنیم می‌توانیم از جوانمرد قصاب نام ببریم.
وی ادامه داد: این نوع شخصیت‌ها اصولا در سینما و ادبیات روشنفکری ما هم ما به ازاء خارجی دارند.
شاه محمدی با اشاره به شخصیت‌های حامی نیز گفت: این نوع شخصیت ها معمولا خود را وقف دیگران می‌کنند و بذل و بخشش زیادی در زندگی شخصی و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، دارند. یکی از راه‌هایی که می‌توان برای شخصیت پردازی شخصیت‌های حامی و اصولا شخصیت های دراماتیک به کار برد که کلیشه نشوند تعریف نقیصه تراژیک برای آنهاست. زیرا نسبت نقیصه تراژیک با شخصیت از گذشته و پیشینه شخصیت‌ها می‌آید.
وی ادامه داد: نقیصه تراژیک از ویژگی‌های یک کاراکتر دراماتیک است که منجر به نتیجه تراژیک و تلخ برای شخصیت‌ها می‌شود.
شاه محمدی با بیان اینکه معمولا شخصیت‌های عادی، اغلب کارگردان های درجه یک جهان را هم ترغیب به استفاده از آنها در فیلم‌هایشان می‌کند، بیان داشت: اصولا یکی از سخت‌ترین چالش‌های هر فیلمنامه نویس استفاده از شخصیت‌های عام است زیرا ویژگی‌هایی همچون فقدان قدرت و فقدان یکه بودن با ویژگی خاص، از نقایص این نوع شخصیت‌ها محسوب می‌شود ضمن اینکه آنها معمولا از نُرم‌هایی که جامعه ارزش می‌داند غافل هستند.
وی با بیان اینکه شخصیت‌های خلاق و سازنده دوگانه هستند، گفت: آنها اغلب به دنبال خلق کردن هستند و همه تمرکزشان معطوف به فرآیند آفرینش است. شخصیت‌های خلاق خود را مکلف می‌دانند مرزها را جابه جا کنند و آفرینش مهمترین دلیل زندگی آنها است.این نوع افراد در راه رسیدن به هدف، ممکن است دیگران و حتی خودشان را هم قربانی کنند.
شاه محمدی ادامه داد: شخصیت‌های جوینده بیشتر به دنبال پیدا کردن هستند و تمایل دارند از جهان زیسته بیرون بروند تا جهان بزرگتر را ببینند و اغلب به دنبال آرزوهایی فراتر از عموم مردم هستند.
وی در پایان بیان داشت: درمجموع می‌توان گفت شخصیت جوینده اصول اخلاقی که وجدان انسان و وجدان عمومی آن را برنمی‌تابد را زیرپا نمی گذارد و حتی اگر به هدفش نرسد به درک بزرگی می‌رسد که مانند گذشته زندگی نکند.
کارگاه «شخصیت‌پردازی در فیلمنامه‌نویسی» در دو جلسه سه ساعته در موزه سینما برگزار شده است و دو جلسه دیگر آن در تاریخ‌های ۱۵ و ۲۲ آبان نیز برگزار خواهد شد.
