مرمت شلخته چهارتاقی تاریخی
یک کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی گفت: مرمت‌های غیراصولی و شلخته در چهارتاقی «صحرای پوشنج» استان فارس به هویت آن آسیب رسانده و چهره‌ای نازیبا از این چهارتاقی تاریخی برجای گذاشته است.
به گزارش روزنه هنر، سیاوش آریا، کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی، تصاویری از این چهارتاقی در اختیار ایسنا قرار داد و گفت:استفاده از مصالح ناهمخوان و کار بسیار ضعیف و شلخته‌کاری، سبب برجای ماندن صحنه زننده و زشتی شده و بنا را خدشه دار کرده است.
او ادامه داد: چندین سال است مرمت‌های غیراصولی ادامه دارد و بارها با مدیران کل استان‌ها در این باره گفت‌وگو کردم و هشدار دادم ولی دریغ از ترتیب اثر. حتی به مدیر کنونی میراث فرهنگی استان فارس هم همین امسال دو مورد را هشدار دادم.
این کنشگر میراث فرهنگی گفت: مرمت‌های غیراصولی سریالی استان فارس، آن را به یکی از بدترین استان‌ها در زمینه مرمت تبدیل کرده است، گواه آن هم مرمت‌های غیراصولی از جمله آتشکده رستاق داراب، دژ پوسکان کازرون، آرامگاه جاماسب شهرستان خفر، دست سرباز هخامنشی در میراث جهانی پارسه (تخت جمشید) و آرامگاه سعدی، که تنها گوشه‌ای از هدر رفت بودجه و آسیب‌های مرمتی به یادمان‌های تاریخی و تکرارناپذیر کشور است.
آریا انگیزه این کارها را ناشی از سفارش‌ها و لابی‌گری در گرفتن پروژه‌های مرمتی دانست و افزود: مرمت‌گرهای حرفه‌ای ، پیشکسوت و دانش‌آموخته با تجربه، کم نیست که بیشتر آنها هم کارمندان خود میراث بوده و یا هستند.
این پژوهشگر میراث فرهنگی اظهار کرد: این گونه مرمت‌ها که بدون نظارت و یا با لابی‌گیری انجام می‌شود به زیان آثار تاریخی و استان است و نتیجه هدر رفت بودجه و مهم‌تر آسیب‌رسانی به یادگارهای تاریخی و خدشه‌دار شدن آن‌هاست و در آینده باید مرمت‌گران و گروهی بیایند و خرابکاری این‌ها را با طرح مرمت درست کنند.
او با طرح این پرسش که چرا چنین فاجعه‌ای همواره تکرار می‌شود و چرا ما از مرمت‌های خوب در شهر یزد و دیگر استان‌ها پند و درس نمی‌گیریم و نمی‌آموزیم؟ گفت: خواستار توقف مرمت‌های غیراصولی در سراسر کهن سرزمین پارس هستم و از مقام‌های رده بالای میراث فرهنگی کشور و پژوهشکده حفاظت و مرمت خواهانم تا نظارت کرده و بازرس فرستاده و جلو فاجعه مرمت‌های غیراصولی را بگیرند.
به گفته این پژوهشگر میراث فرهنگی، محوطه تاریخی صحرای پوشنج در تاریخ ۹ بهمن ماه ۱۳۸۴ به ثبت ملی رسیده است. چهارتاقی مرمت شده مربوط به دوره میانه اسلامی است. این محوطه درون شهرستان داراب و در مقابل دیدگاه مسؤلان است.
